Waar moet ons radioactieve afval naar toe?

Het is geen onderwerp waar politici hun vingers graag aan branden. Noem de naam van een gebied dat wellicht geschikt is voor de opslag van radioactief afval, en de bevolking zet zijn hakken in het zand. Binnenkort kan het probleem echter niet meer genegeerd worden: volgens de Europese richtlijn moeten de lidstaten in hun plannen ook de definitieve eindbestemming van het afval bekend maken.

De Klei van Boom
Het beste alternatief voor zout is klei; in Nederland tenminste, bij gebrek aan graniet. In België bestaan plannen om radioactief afval op te slaan in de zogenaamde Klei van Boom, bij de grens met Noord-Brabant. Dit is een sedimentlaag die uit een mengsel van klei en zand bestaat, en die in België en Nederland is afgezet tijdens het Vroeg-Oligoceen, van ongeveer 34 tot 28 miljoen jaar geleden.

Het Belgische plan is echter omstreden. De vrees bestaat dat de klei gaat scheuren bij de aanleg van de opslagruimte, en uit de laag direct erboven wordt drinkwater gewonnen. Maar wellicht is de situatie in Nederland beter. De Boomse Klei wordt naar het noorden toe dikker en homogener, en bevindt zich op grotere dieptes. En dat zijn belangrijke voordelen.

Vier gebieden
In opdracht van Greenpeace deed het geologisch adviesbureau T&A survey BV uit Amsterdam een eerste inventarisatie naar de eigenschappen van de Boomse Klei in Nederland.

Lees het hele artikel op Kennislink

Lees het rapport voor Greenpeace