Waterschap Aa en Maas is aan het baggeren in de Helenavaart en het Kanaal van Deurne om de doorstroming te verbeteren. In de Tweede Wereloorlog vormden deze waterwergen een verdedigingslinie en er is in 1941 en 1944 hard gevochten. T&A heeft daarom voorafgaand aan de werkzaamheden een uitgebreid explosievenonderzoek uitgevoerd. Onder de vele explosieven en objecten die door de duikers van T&A Survey zijn gevonden zat ook dit loodzware luik. Het was onderdeel van een Nederlandse kazemat van het type S3, ook wel “Stekelvarken” genoemd.
Stekelvarken
De S3 was een lichte kazemat met drie grote schietgaten bedoeld voor één lichte mitrailleur. Omdat er maar één schietgat tegelijk gebruikt werk, konden de ongebruikte schietgaten worden afgesloten met een pantserluik van staal. Het luik is gevonden in de buurt van zo'n stekelvarken-kazemat, samen met het magazijn van een lewis gun, het machinegeweer dat in deze bunkers gebruikt werd. Vanwege de geringe afmetingen en de grote schietgaten was de S3 vrij kwetsbaar. Veel kazematten van dit model zijn in de meidagen van 1940 uitgeschakeld door een directe treffer op een van de schietgaten.
Vangst
Een groot deel van de vangst bestond uit naoorlogs gedumpt materiaal dat op de kant is gelegd zodat het naar een erkend verwerker kon worden afgevoerd. In totaal hebben de duikers van T&A 1356 verdachte objecten benaderd en geïdentificeerd, waarbij (mortier)granaten, anti-personeel mijnen en Panzerfausten zijn aangetroffen van zowel Duitse als geallieerde oorsprong. Deze explosieven zijn tijdelijk veiliggesteld in een munitiecontainer in afwachting van de EODD, die de explosieven vervolgens heeft geruimd.
